۱
میخواهم "زن" باشی
و در دانشِ کیمیایِ ن ادعایی ندارم
نمی دانم این بوی خوش ( عطرِ مادینگی)
از کجاست؟
چگونه شود آهو،آهوی مُشکین!
و یا بلبلان،چگونه در آوازخوانی
به این چیره دستی رسند؟
میخواهم "زن" باشی
و میدانم این را که چندان گزینه
مرا پیش رو نیست!
شاید
جزیره کنم کشف (روزی)
و یا درّ و گوهر بیابم.
به رازی که در(خلقتِ) "زن"شگفتیِ هشتم.
(نهان است) اما نخواهم رسید!
۲
میخواهم "زن" باشی
و نمیدانم این داروی پُر ارزش را چگونه بیامیزم؟!
و نمیدانم پروانه چگونه بگوید شعر؟!
و چگونه سر انگشتان شهد و شِکر ریزند؟!
و و کدامین شهر است آنجا
که ند ابریشم؟!
میخواهم "زن" باشی
با خالت.آن (نقطه ی) کوچک.و
با .
آن سرشارِ…درخشانِ.بیپروایِ
بزرگوار و توانا!
۳
میخواهم "زن" باشی
و به کار (ترکیبِ) شراب و زر
و بلور و بابونه
ندارم کاری!
و سپیدی دستان تو
و کلیدِ (سفید) این پیانو.
برایم یکسان است!
و حضور تو تنها کافی ست
که نباشد جایی!
و آمدنت نبودِ زمان را جبران
لبخندی که به چشمان داری
شرطِ آغاز جشن است
و رویت.
گذرنامه ام برای ورود به کشور عشق!
۴
میخواهم "زن" باشی
آنگونه که همه این هزاران سال
آمده در در دیوان هایِ شعر و
شرحِ احوالِ عاشقان و
دفترهای آب و گُل و یاسمنِ دنیا!
من تو را همچو کبوتر آرام و
چون زلالِ باران از ابر سپید و
چنان آهوی سرگردان
بینِ "نَجد" و "تهامه"
می خواهم!
۵
میخواهم مانند نی باشی که
به تابلوهای ماندگارِ (نقاشی) میبینیم
و چنان دوشیزگانی که
به نقاشیهای سقف کلیساهایند و
زیر نورِ مهتابِ (درخشان)
میشویند!
میخواهم از تو که "زن" باشی
تا شود سبزیِ برگ درختان مانا
و به سوی ما آید ابر و باران
میخواهم از تو که "زن" باشی
اما.نه برای خود
که برای خوشبختیِ نوعِ انسان!
۶
میخواهم "زن" باشی
تا پایندگیِ زندگی به روی زمین.
و ماندگاریِ شعر.
در دوران ما ممکن باشد
و ستاره ها و روزگاران و
کِشتی ها و دریاها و الفباها باقی باشند
تا وقتی که تو زن باشی،حال ما هم خوب است و
تا وقتی نگی ات باشد.
برای تمدن جایِ نگرانی نیست!
۷
میخواهم "زن" باشی
با (همان) شیوه ی کُهن ات در آرایش!
و هرآنچه گردنبندِ سنگِ معدن
(که به آنها می آرایی خود را)
گیسوان بلندی که دُمِ اسبی
پشت سر رها می کنی و می بندی!
و لبانی اندک سرخ و عطری آرام!
سرمه ای سایه وار و
ی
که چنان پرندهی دستآموزی
رامَش سازم و
تاج و عصای پادشاهی به او بخشم!
۸
میخواهم که "نه" باشی
و همین تنها خواهشِ من از توست!
آخرین آرزوی مناز لبهات.
پس به نام کودکی سوگند
از تو نگی میخواهم!
و به مردانگی قَسَم،نگی!
و به مادرانگی قَسَم،نگی!
و به نام همه ی آوازه خوان ها و شاعرها
و به نامِ همه ی یاران رسول و
اولیاء(مقرب درگاه الهی) سوگند!
از تو نگی می خواهم
خواهشم را بگو میپذیری ؟!
۹
می خواهم با دستانت
و زمزمه ی گوشوارههایت
"زن" باشی!
می خواهم در سخن و خاموشی
ناتوانی.ترس و
پاکی و نیرنگت
زن باشی!
و خَرامیدن پُر فرّ و شکوه و
نُهُمین فرمانروایی تو
باشد زن وار!
که تو را با نگی ات از سر تا پا.
و تمامِ نگی ات می خواهم
نه زنِ بینابینی بودن!
۱۰
میخواهم "زن" باشی
چرا که تمدن زن است
و شعر زن!
و خوشهی گندم زن است
و شیشهی عطر، زن!
و پاریس - بین همه شهرها- زن!
و بیروت - با تمام زخمی که به تن دارد - زن مانده
پس سوگندت میدهم
به نام (همه) آن ها که قصد سُرایش شعری دارند
و به نام آنان که اراده ی آفرینش عشقی.
و به نام آنان که می خواهند
خدا را بشناسند
زن باش!
????????????
أُریدُکِ أُنثى.
نِزار قبّانی
مِن دیوان: هکذا اکتب تاریخ النساء، ص ۸۲۷-۸۱۸
(الکتاب السابع عشر ۱۹۸۱)
۱
أریدُکِ أُنثى
ولا أدّعی العلمَ فی کیمیاء النساءْ
ومن أین یأتی رحیقُ الأنوثَهْ
وکیف تصیرُ الظِباءُ ظباءْ
وکیفَ العصافیرُ تُتْقِنُ فنَّ الغناءْ
أریدُکِ أُنثى
وأعرفُ أنَّ الخیارات لیست کثیرَه
فقد أستطیع اکتشافَ جزیرَهْ
وقد أستطیعُ العثورَ على لؤلؤَهْ
ولکنَّ من ثامن المعجزاتِ، اختراعَ امرأهْ
۲
أریدُکِ أنثى
وأجهلُ کیف یُرکَّبُ هذا العَقَارُ الخطیرْ
وأجهلُ کیف الفراشهُ تکتبُ شعراً
وکیف الأناملُ تقطُرُ شَهْداً
وأجهلُ أیَّ بلادٍ یبیعونَ فیها الحریرْ
أریدُکِ أُنثى
بِخطِّکِ هذا الصغیرِ الصغیرْ
ونَهْدِکِ هذا الملیءِ المضیء الجریء
العزیزِ القدیرْ
۳
أُریدُکِ أُنثى
ولا أتدخَّلُ بین النبیذِ وبین الذهَبْ
وبین الکریستال و الأُقْحُوَانْ
ولستُ أُفَرِّقُ بین بیاضِ یَدَیْکِ
وبین مداسات هذا البیانْ
ویکفی حضُورکِ کی لا یَ المکانْ
ویکفی مجیئُکِ کَیْ لا یجیءَ الزمانْ
وتکفی ابتسامهُ عینیکِ کی یبدأَ المهرجَانْ
فوجهُکِ تأشیرتی لدخول بلاد الحَنَانْ
۴
أُریدُکِ أُنثى
کما جاءَ فی کُتُب الشِعْر منذُ أُلوفِ السِنینْ
وما جاءَ فی کُتُب العِشْقِ والعاشقینْ
وما جاءَ فی کُتُبِ الماءِ والوردِ والیاسمینْ
أریدُکِ وادِعَهً کالحَمامَهْ
وصافیهً کمیاه الغَمامَهْ
وشاردهً کالغزالهِ ،
ما بَیْنَ نَجْدٍ و بَیْنَ تِهَامَهْ
۵
أُریدُکِ مثلَ النساءِ اللواتی
نراهُنَّ فی خالداتِ الصُوَرْ
ومثلَ العذارى اللواتی
نراهُنَّ فوق سُقُوف الکنائسِ
یَغْسِلنَ أثداءَهُنَّ بضَوْء القَمَرْ
أُریدُکِ أُنثى لیخضرَّ لونُ الشَجَرْ
و یأتی الغَمام إلینا ویأتی المطرْ
أُریدُکِ أُنثى ولا أدَّعیکِ لِنَفْسی
ولکن لیسعَدَ کلُّ البشرْ
۶
أُریدُکِ أُنثى
لتبقَى الحیاهُ على أرضِنَا مُمْکِنَهْ
وتبقى القصائدُ فی عصرنا مُمْکِنَهْ
وتبقى الکواکبُ والأزْمِنَه
وتبقى المراکبُ ، والبحرُ ، والأحرفُ الأبْجدیَّهْ
فما دمتِ أُنثى فنحنُ بخیْرٍ
وما دمتِ أُنثى
فلیس هنالک خَوْفٌ على المدنیه
۷
أُرِیدُکِ أُنثى
بزِینتِکِ المدرَسیَّهْ
وأطواقِکِ المْعدَنِیَّهْ
وشَعْرٍ طَویلٍ وراءک یجری کذیْلِ الحِصَانْ
وحُمْرهِ ثغرٍ خفیفَهْ
ورَشَّهِ عطرٍ خفیفَهْ
ولَمْسَهِ کُحْلٍ خفیفَهْ
ونَهْدٍ أُرَبّیه مثل الطیور الألیفَهْ
وأمنحُهُ التاجَ والصولجانْ
۸
أریدُک أنثى
وهذا رَجَائی الوحیدُ إلیْکِ
وآخرُ أمنیهٍ أتوجَّهُ فیها إلى شَفَتَیکِ
أُریدُکِ باسْمِ الطُفُوله أُنثى
وباسْمِ الرُجُوله أُنثى
وباسْمِ الأُمُومه أُنثى
وباسْمِ جمیع المُغَنِّین والشعراءْ
وباسْمِ جمیع الصَحَابه والأولیاءْ
أُریدُکِ أنثى
فهلْ تَقبَلینَ الرجاءْ؟
۹
أُریدُکِ أُنثى الیَدَینْ
وأنثى بهَسهَسهِ القِرط فی الأُذُنَینْ
وأُنثى بصوتکِ أُنثى بصَمْتِکِ
أنثى بضعفِکِ أنثى بخوفِکِ
أُنثى بطهرِکِ أُنثى بمکرِکِ
أُنثى بمشیتکِ الرائعَهْ
وأُنثى بسُلْطتکِ التاسعَهْ
وأُنثى أریدکِ، من قِمَّهِ الرأسِ للقَدَمَیْنْ
فکُونی سألتُکِ کلَّ الأُنوثهِ
لا امرأهً بَیْنَ بَیْنْ
۱۰
أُریدُکِ أُنثى
لأنَّ الحضارهَ أُنثى
لأن القَصیدهَ أُنثى
وسُنبُلهَ القمح أُنثى
وقارورهَ العطر أُنثى
وباریسَ – بین المدائن – أُنثى
وبیروتَ تبقى – برغم الجراحات – أُنثى
فباسْمِ الذین یریدونَ أن یکتُبُوا الشِعْرَ کُونی امرأَهْ
وباسمِ الذین یریدونَ أن یصنَعُوا الحُبَّ کُونی امرأَهْ
وباسْمِ الذین یریدونَ أن یعرفُوا اللهَ کُونی امرأَهْ
درباره این سایت